Toen men een aantal jaren geleden bij TEO besloot niet meer in de standaardklasse te blijven voetballen, bleef er nog 1`seniorenteam over. Deze vriendengroep  had de intentie tot in lengte van jaren te blijven spelen in de reserve 6e klas.

De mannen spelen in de competitie een redelijk anonieme rol , maar hadden zich ingeschreven voor de bekercompetitie voor reserve-teams. Toen men een aantal bekerrondes overleefde, begon het wat te kriebelen. Ineens was TEO bij de laatste 8 teams beland. Een aantal trouwe sponsors bood toen een bus aan indien TEO een uitwedstrijd zou loten. En zo vertrok op 30 maart jl een bus vol voetballers en supporters naar Emmen, alwaar tegen DZOH 10 gespeeld ging worden. Na een bloedstollende wedstrijd wist TEO met 0-2 te winnen om zich daarmee te plaatsen voor de halve finale. En nu maar afwachten waar en tegen wie gespeeld zou gaan worden. Het werd een thuiswedstrijd op 4 mei tegen WVV JO23. En zo kreeg het verder anonieme Sv TEO een mijlpaal in de schoot geworpen. Reden voor veel vrienden, familieleden en oud-spelers om er bij te zijn op 4 mei en zelfs de Razende Reporter, die zijn laatste verhaal tig jaren geleden schreef, voelde zich geroepen om aandacht te schenken aan dit gebeuren.

Ik zocht voor de wedstrijd contact met diverse personen. Eerst vroeg ik aanvoerder Marten Reitsema om zijn ploeg met namen en rugnummers bij me bekend te maken, want sommige spelers kende ik niet( meer). Ik kreeg een lijst van 17 spelers aangereikt. Zo doet men dat bij TEO: met de hele groep wedstrijden doen en door wisselen, zodat het voor iedereen leuk is.

Toen liep ik naar de leider/trainer van WVV Bernd van Bolhuis om te vragen wat hij met zijn JO23-team in deze bekercompetitie doet. Binnen de JO23-wereld  is er geen bekercompetitie en dus schreef men zich in bij de reserve-teams met als gevolg, dat ze sommige wedstrijden  dik hadden gewonnen. En JO23 was letterlijk, ze hadden zelfs spelers van 16 jaar bij zich. Men was bij WVV bijzonder aangenaam verrast door de sfeer en entourage vandaag  bij TEO.

Tijd om de scheidsrechter op te zoeken, die door de KNVB was aangesteld, genaamd Wubbo Warrink, bekend in de voetbalwereld. Wat de meesten niet weten, dat deze beste man de leeftijd van 79 jaar heeft, je ziet het totaal niet aan hem. Hier zien we een fraai voorbeeld van hoe je op hoge leeftijd gezond kunt blijven. Aan het einde van dit verslag kom ik bij hem terug.

Het wordt de hoogste tijd om te gaan voetballen en beide ploegen staan keurig in een rij opgesteld om gezamenlijk het veld te betreden. Scheidsrechter Warrink toonde hier al zijn leiderschapskunsten.

Na een paar minuten spelen  weet iedereen langs het veld en op het terras( volgens een nauwkeurige telling waren dat 176 personen), dat het een kat-en-muis spelletjes wordt vandaag. Bij WVV lopen veel betere voetballers dan bij TEO. Na 5 minuten spelen redt TEO-keeper Jordy Doornbos voor het eerst en zeker niet voor het laatst. Even later treedt scheidsrechter Warrink op  tegen de assistent van WVV, die de vlag bedient alsof hij bij een rondtocht op Koningsdag “leve de Koning” vlagt.

WVV valt aan en TEO verdedigt. Robbert Veldman staat als enige in de spits en  ziet constant 3 of 4 spelers van WVV om zich heen staan. En toch: als iemand in staat is wat extra’s te doen, dan is hij het. TEO hanteert een handbalverdediging. WVV pompt de ballen vanaf de zijkant voor het doel van TEO, maar de verdedigers van TEO gebruiken handen, voeten en  vooral hun hoofd om de ballen tegen te houden. Het is wachten op een doelpunt van WVV en in de 20e minuut valt die, keeper Jordy is kansloos.

De spelers van TEO worden soms voorbij gelopen alsof ze er niet staan, zoveel techniek en inzicht legde WVV op de grasmat. In de 28e minuut de eerste kans voor TEO, Wie anders dan Robbert speelt zich knap vrij, maar schiet de bal hoog over. Even later weer een mooie actie van Robbert en hij legt de bal panklaar voor Lars Leeman, maar Lars schrikt zich het apezuur van deze plotselinge kans en schiet ook hoog over.

Als we richting de pauze gaan, zien we langs de lijn, dat WVV haar voorsprong niet uitbouwt. Men blijft lange ballen vanaf de zijkant doen, TEO blijft redelijk gemakkelijk overeind. Een paar weken geleden speelde TEO in de competitie tegen Mamio 7 en in die wedstrijd werd TEO helemaal weg getikt. Dat spel beheerste WVV niet.

We zijn allemaal blij met de rustpauze. Het geeft de Razende reporter gelegenheid een supporter uit te leggen wat buitenspel inhoudt, na de uitleg dachten we  “Wat een stomme regel, waarom schaffen ze dat niet af”?

Scheidsrechter Warrink krijgt meer en meer gelegenheid om leiding te geven, want een paar spelers van TEO( de namen schrijf ik niet op, iedereen kent de spelers, die altijd de grens opzoeken) krijgen een publieke vermaning. En als een aanvaller van WVV iets te enthousiast doorloopt op keeper Jordy, treedt scheidsrechter Warrink op, als ware hij een ouderling, die bij een adres op tuchtbezoek gaat.

We zagen, dat Ron Leeman , in het verleden de vaste grensrechter van TEO 1 en voor vandaag voor die zelfde rol ingevlogen, het scherpe vlaggen nog steeds niet verleerd is.

Dan komt er een periode in de wedstrijd, dat we ons langs  de lijn een beetje vervelen. Dan in de 64e minuut zo maar een aanval van TEO, door de assistent van WVV buitenspel gevlagd. Aart Reitsema maakte toen een opmerking, wat als quote van de week aan gemerkt kon worden, toen hij tegen scheidsrechter Warrink riep:  ”man, loop eens mee”. Het is toch wat: geen respect meer voor de oudere garde.

Tsjonge, wat staan die blauwwitte tijgers goed te verdedigen en wat knokken ze allemaal. Jurrie de Boer verijdelt de bijna zekere 0-2 door een hard schot uit een verlaten doel te koppen .Marten Reitsema heeft een poedeltje, verspeelt de bal, maar broer Aart herovert de bal: mooi stuk broederliefde. Ik zie Bas en Boaz zich uit de naad werken, niemand verzaakt. Patrick Schut zag ik sober en degelijk verdedigen, daar waar hij zich in andere wedstrijden nog wel vergaloppeert.

Dan is het de 72e  minuut, de stand is 0-1. TEO krijgt haar 1e corner van de wedstrijd, WVV schiet de bal achter, dus een 2e corner. Boaz neemt hem vanaf rechts, de bal komt haarscherp voor het doel en Aart wurmt zich tussen diverse spelers en kopt vallend in het doel. HET STAAT GELIJK, niet te geloven.

Iedereen dacht: nu gaat WVV wel even op de turbostand die wedstrijd naar zich toe trekken. Maar de mannen uit Winschoten bleven op dezelfde manier aanvallen en ik kan me niet herinneren, dat Jordy een wedstrijd heeft gekeept, waarin hij zoveel ballen hoog over zijn doel zag gaan. Misschien dachten ze bij WVV aan rugby-doelen?

Mensen, was is het spannend! TEO houdt stand en na 90 minuten voetballen is de wedstrijd afgelopen en staat het 1-1. Tsja en dan moeten er penalty’s worden  genomen. “Coach” Edzo Doornbos pakte zijn boekje er bij, waar de namen in staan van spelers, die de eerste 5 nemen. Marten als 1e en Jurrie als 2e scoren, maar Aart en Bas missen. Er moet altijd iemand de schlemiel zijn om als eerste een penalty te missen en dat was Aart. WVV maakte ze allemaal en won de penalty-reeks.

En dan gebeurt er iets, waar ik nog kippenvel van krijg als ik er aan terugdenk: Het zeer talrijke publiek klapt zo verschrikkelijk enthousiast en hartstochtelijk naar de spelers van TEO als waardering voor hun prestatie vanmiddag. Uiteindelijk is WVV de verdiende winnaar vanmiddag en we wensen dit team veel succes in de finale op 1 juni.

Brengt me op het noemen van “the man of the match” . Voor mij is dat zonder enige twijfel scheidsrechter Wubbo Warrink. Op zo’n hoge leeftijd nog wekelijks op de velden rondlopen, zichtbaar plezier uitstralen en niet te vergeten: optreden als het nodig was. Natuurlijk loopt deze man de 100 meter niet meer in 10 seconden , maar mede dankzij hem was het vanmiddag een zeer sportieve wedstrijd.

Na de wedstrijd was het enorm gezellig op het terras. Er was een goede zanger en veel mensen bleven plakken inclusief de jongens van WVV. Dan denk je: Zo hoort voetbal te zijn, zoals het vanmiddag gespeeld en beleefd is.

En zo beleefde TEO en allen, die er mee sympathiseren, vanmiddag een fantastische middag , waarbij het gevoel van vroeger even weer werd beleefd. Na vandaag gaat TEO de competitie uitspelen, waarbij men nog kampioen kan worden, maar dan moet men wel alle wedstrijden winnen. Volgend jaar weer anoniem in de reserveklas spelen.

Maar voor mij was een werkelijk een voorrecht om hier vanmiddag bij te zijn. Forza TEO.

Freek Reitsema